خنده کفتار و شغال برای سالها معمایی رمزآلود بوده است و آثار کلاسیک فراوانی از این خنده های ترسناک به عنوان سمبل "جادو و شیطان" استفاده کرده اند. اکنون دانشمندان گمان می کنند که راز این خنده ها را یافته اند.
پژوهش های جدید در زمینه کردار شناسی جانوران نشان می دهد که قهقهه و خنده کفتارها، نوعی ارتباط صوتی میان آنها است و پیام های مهمی از این طریق میان کفتارها رد و بدل می شود.
در پژوهشی جدید برای رمز گشایی از خنده کفتارها، آشکار شد که این اصوات شبیه خنده و قهقهه، بیانگر سن و سال و مقام اجتماعی کفتارها است.
به عبارت دیگر، کفتارها که اغلب در تاریکی شب فعال می شوند، با ایجاد این صداها به هم دسته های خود و یا کفتارهایی که در نزدیکی آنها قرار دارندف خود را معرفی می کنند.
نتایج این پژوهش جدید که در مجله بی ام سی اکولوژی آمریکا منتشر شده است نشان می دهد که فرکانس متغیر در خنده کفتارها بیانگر درجه و موقعیت آنها در گروه شان است.
ین پژوهش جدید توسط پروفسور فردریک تیونیسن از شعبه دانشگاه کالیفرنیا در برکلی آمریکا و پروفسور نیکولاس ماتیون از دانشگاه ژان مونه در سنت اتین فرانسه، به همراه دستیارانشان صورت گرفت و آنها برای انجام مطالعه خود رفتار و کردار ۲۶ کفتار را در محیطی کنترل شده در برکلی زیر نظر گرفتند.
آنها با ضبط تمامی اصوات و خنده های این حیوانات و زیر نظر گرفتن رفتار و کردار اجتماعی آنها به یافته های جدید پیرامون خنده اسرار آمیز کفتارها دست یافتند.
این گروه از جانورشناسان نتایج اولیه پژوهش خود را سال گذشته منتشر کردند اما اکنون با به دست آمدن نتایج بیشتر، می توانند نظریه خود را در مورد ارتباط میان خنده کفتارها و اعلام سن و رتبه اجتماعی آنها تصدیق کنند.
کفتارهای مورد مشاهده قرار گرفته در این پژوهش تا ۱۰ نوع صدای متفاوت از خود در می آوردند. فریاد ازته دل کفتارها می تواند از جدایی میان دو کفتار حکایت کند. ناله یا غرولند کردن کفتارها بیانگر آن است که یک کفتار هم دسته نزدیک می شود.
پروفسور فردریک تیونیسن می گوید: "خنده کفتار به کفتار شنونده می گوید که من کی هستم و جایگاهم در گروه کجاست. این ارتباط صوتی احتمالا به کفتارها کمک می کند تا در فعالیت گروهی خود برای یافتن غذا و یا اینکه چه کسی ابتدا باید غذا بخورد، تصمیم گیری کنند."
کفتارها اغلب به صورت گروهی و در یک فعالیت هماهنگ، اقدام به شکار می کنند و چنانچه جایگاه و وظیفه آنها در این کار گروهی مشخص نباشد، علاوه بر پایین آمدن شانس موفقیت احتمال نزاع بر سر لاشه شکار افزایش خواهد یافت.
در میان کفتارهای مورد مطالعه، کفتارهای ماده فارغ از سن و سالشان همیشه در جایگاه بالاتری نسبت به نرها قرار داشتند.
شاید به همین علت است که ترتیب دهندگان این پژوهش جدید اظهار می کنند که بیشتر "جیغ و دادها" و خنده های معروف به هنگام صرف غذا شنیده می شود که کفتارها به یکدیگر یادآوری می کنند که کی هستند و جایگاه شان کجاست.
اطلاعات موجود در قهقهه کفتارها به ویژه برای نرهای تازه به گروه پیوسته مصداق پیدا می کند و به آنها یادآوری می کند که تازه واردها جایگاه شان در سلسله مراتب قدرت پایین تر از بقیه اعضاء و به ویژه ماده ها قرا دارد.
این معرفی اسرار آلود به کفتارها کمک می کند تا زودتر آرایش گروهی خود و عملکرد اجتماعی شان را بهبود بخشند.
این قهقهه ها همچنین به آنها کمک می کند تا متحدان جدیدی را به یاری بطلبند و هنگامی که با شیرها بر سر شکار یا لاشه ای نزاع می کنند، با اعضای گروه های دیگر ائتلاف کنند.
کمی بیشتر درباره کفتارها بدانیم!
کفتار حیوانی است از خانواده کفتاران. این حیوان از گوشتخواران خشکیزی و بومی آفریقا و آسیا است.
هر چند شکل این حیوان شبیه سگها میباشد، اما به خانواده گربهها نزدیکتر است. کفتارهای خالدار به شکل گروهی زندگی میکنند و از لاشخورهای حرفهای مردار حیوانات میباشد. کفتارها از باقیمانده لاشه مردارهایی که توسط حیوانات دیگر شکار شده اند، تغذیه میکنند. آنها به طور عادی در طول شب فعالیت میکنند و در طول روز در لانههایشان استراحت میکنند.
زیستگاهبه استثنای گونه کفتار راهراه که در هر دو قاره آسیا و آفریقا زندگی میکند، سه گونه دیگر یعنی کفتار خالدار، کفتار قهوهای و کفتار گرگ خاکی عموما در مناطق سبز آفریقا (معروف به ساوانا) و بیابانهای این این قاره زندگی میکنند.
تغذیه
به استثنای کفتارهای بومی جنوب و مشرق آفریقا، همه گونههای کفتار لاشخور و شکارچی هستند. این حیوان در مقایسه با جثه آن از آروره بسیار قوی ای برخوردار است و سیستم هضم آن بسیار قوی است. سیستم هضم این حیوان دارای مایعات اسیدی مختلفی است که به آن این امکان را میدهد که تمام شکار خود (از جمله پوست، دندان، شاخ، استخوان ها، حتی سمها) را بخورد و هضم کند. از آنجایی که این حیوان لاشه مردار میخورد سیستم گوارش آن بسیار با باکتری ها سازگار است.
دشمن طبیعی
کفتارها بطور غریزی دشمنی پایان ناپذیری با شیرها بر سر تصاحب قلمرو دارند. بطوری که حتی بصورت گلّه ای به نبرد با یکدیگر می پردازند که باعث تلفات زیاد از هر دو گروه بویژه کفتارها می شود. یکی از خونبارترین این نبردها که در صحرای اتیوپی در جنوب آدیس آبابا رخ داد و دو هفته به درازا کشید منجر به کشته شدن ۳۵ کفتار و ۶ شیر شد و با برتری شیرها همراه بود.